Temmuz 18, 2010

WILLIAM JAMES




Düşündüğüm her ne olursa olsun, her zaman az çok kendi kendimin farkındayımdır. Ayrıca kendi varlığımın da farkındayımdır. Aynı zamanda, bu farkında oluş benim tarafımdan gerçekleştirilmektedir.

İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.

Bir düşünce yararlıdır, çünkü doğrudur; bir düşünce doğrudur çünkü yararlıdır. Doğru bilginin ölçütü yararlı olmasıdır.

Yanlış anlayanlar tarafından söylenen bir doğrudan daha kötü hiç bir yalan yoktur.

Din insan egoizminin tarihi içerisinde anıtsal bir bölüm oluşturur.

İnsan doğasındaki en derin prensip takdir edilme isteğidir.

Bir seçim yapmanız gerektiğinde; seçmemek de bir seçimdir.

Bugünün gerçeklerine göre yaşamak zorundayız ve yarın bunları hatalı bulmaya alışmalıyız.

Birçok insan düşündüğünü sanır, aslında yaptıkları sadece önyargılarını yeniden düzenlemektir.

Olmamız gerekenin ancak yarısı kadar uyanığız. Ateşimiz söndürülüyor, her şeyimiz kontrol ediliyor ve fiziksel ve zihinsel kaynaklarımızın yalnızca küçük bir bölümünü kullanıyoruz.

Metafizik, yarar sağladığı sürece doğrudur. Dinler de, manevî tatmin sağladıkları sürece doğrudur.

Felsefe, insanın uğraştığı şeyler arasında en yükseği ve (aynı zamanda) en bayağısıdır. Küçük şeyler üzerinde uğraşır ama insanın zihninin önüne, en geniş ufukları açar. Günlük lisanda kullanılan bir deyimle; karın doyurmaz fakat ruhlarımızı cesaretle doldurur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder