tanrı
binbirinci gece şairi yarattı,
binikinci gece cemal'i.
binüçüncü gece şiir okudu tanrı,
başa döndü sonra,
kadını yeniden yarattı.
* * *
ÜŞÜR ÖLÜM BİLE
bir ormanda tutup onu
bağladılar ağaca,
yumdu sanki gözlerini
uyur gibi usulca
yumdu sanki uyur gibi,
gözlerini usulca..
bir soğuk yel eser,
üşür ölüm, ölüm bile.
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle.
diz çoktüler karşısında
sonra ateş ettiler,
parçalanan yüreğine
yuva kurdu mermiler..
bir soğuk yel eser,
üşür ölüm, ölüm bile.
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle.
"gelip kondu bir güvercin
ellerine o gece,
kırmızı bir çelenk oldu,
bileğinde kelepçe..."
bir soğuk yel eser,
üşür ölüm, ölüm bile.
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle...
* * *
Ben sana teşekkür ederim, beni sen öptün,
Ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün;
Serinlik vurdu korulara, canlandı serçelerim;
Sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,
Ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta.
Sen bana çok güzeldin, senin ayakların da.
* * *
kağıdımız çaput bizim
kefenimiz bulut bizim
mesleğimiz umut bizim
kıranlara selam olsun
* * *
içinde bir kaçakçı yaşar senin,
kayıkla dolaşır göllerinde,
beynine tabanca ve şiir satar,
o kaçakçının bakışını sakın unutma
* * *
BENİ BEKLEDİNSE
Sevda değildi bu
Sanki bir düştü
Sürecek diyordum
Sonsuza kadar
Takvim yaprağına
Ayrılık düştü
Aramıza girdi
Bu kara duvar
Beni bekledinse
Yağmurda karda
Beni bekledinse
Deli rüzgarda
Beni bekledinse
Yorgun yıllarda
Susuz yüreğimde
Çiçekler açar
Yüzün ay ışığı vuran bir koydu
Saçların gecede saman yoluydu
için güneşlerle dolu doluydu
Önce gözlerine gelirdi bahar
Beni bekledinse
Yağmurda karda
Beni bekledinse
Deli rüzgarda
Beni bekledinse
Yorgun yıllarda
Susuz yüreğimde çiçekler açar
Çorak yüreğimde çiçekler açar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder